Tjan twitterde het op eerste paasdag al: ‘Paashaas én paasei gevonden in het Groninger Museum.’ Op stille zaterdag waren Tjan en partner vanuit het wilde westen naar het hoge noorden getreind, voor een lang weekendje in de stad waar volgens velen niets boven schijnt te gaan. En natuurlijk is een bezoek aan Groningen niet compleet zonder bezoek aan het op een steenworp afstand van het station gelegen museum.
Het grootste gedeelte van het museum stond alleen dit paasweekend nog in het teken van de romantiek. Veel, heel veel landschappen dus, maar ook hedendaagse kunst die met een beetje fantasie romantisch genoemd zou kunnen worden. De werken in de twee benedenhoeken van bovenstaande collage maken (net als het paasei trouwens) deel uit van de vaste tentoonstelling die gewijd is aan het Groninger kunstenaarscollectief De Ploeg. Hieronder maken bezoekers deel uit van bewegende panorama-projectie van een van de tentoongestelde romantisch werken.
Maar ook buiten de muren van het museum is er in de openbare ruimte van Groningen genoeg moois te ontdekken. Op het Waagplein bijvoorbeeld.
Dit is het uit twee houten figuren en koperdraad bestaande Farsi Largo/Making space uit 1996, van de Ierse kunstenares Janet Mullarney. Het zou de behoefte aan communicatie symboliseren en de passanten aanzetten in contact te komen met de gedachtestroom van het beeld. Tjan vond het gewoon mooi, zeker in de context van het de door de Italiaanse architect Adolfo Natalini ontworpen Waagstraatcomplex.
Aan de rand van de stad bevindt zich het complex van het UMCG, het Universitair Medisch Centrum Groningen. Het Research Lab uit 2007 trok Tjan’s aandacht door de speelse vormen en de manier waarop de aanblik van het gebouw vanuit elke kijkhoek weer anders was. Een even fraai als fascinerend ontwerp van UN Studio.
Tot zover Groningen, morgen gaan we naar Assen!
Tjan maakte de foto’s met zijn Huawei P Smart en de collages met
de gratis Android-app Pixlr op diezelfde smartphone.
...en wat vond Tjan ervan? 