Leids Cabaret Festival 2014 – derde auditieronde

VARA Leids Cabaret Festival 2014 (auditieronde 3) | Scheltema, Leiden | zondag 26 januari 2014
Na de eerste en de tweede auditieronde in de voorgaande weken, stond vandaag de derde en laatste auditiemiddag van het 36ste VARA Leids Cabaret Festival op de agenda. Met ook nu weer 5 auditanten, die Tjan hieronder in zijn persoonlijke Top 5 de revue laat passeren. Van de deelnemers die in deze geheel subjectieve ranglijst de hoogste posities bekleden, verwacht hij dat ze hun kleinkunsten tijdens het LCF daadwerkelijk op het podium van de Leidse Schouwburg mogen vertonen. Van de lager geplaatste cabaretiers acht hij die kans beduidend minder groot…

Derde auditieronde – 26 januari 2014
Scheltema barst uit zijn voegen vandaag, maar de middag begint een beetje mat. Zelfs vaste presentator Martijn Koning kost het zichtbaar moeite de boel op te warmen. De vier pauzes zijn deze week 5 minuten korter, en dat draagt zeker bij, maar dat het met deze middag uiteindelijk toch nog goed komt heeft alles te maken met het gemiddelde niveau van de audities, dat beduidend hoger ligt dan tijdens de eerste twee auditiemiddagen.

1. Bart en Evert (auditie 2)
Veelbelovende presentatie en overtuigend en goed getimed samenspel. Ook de drie liedjes zitten zowel muzikaal als vocaal goed in elkaar, maar zijn tekstueel nog wel voor verbetering vatbaar. Hoewel thematisch in de hoek van het moderne-mannenleed van Veldhuis en Kemper, weten Bart en Evert hier met verrassend veel schwung een eigen draai aan te geven en winden ze het publiek ogenschijnlijk moeiteloos om de vinger. Leuk!

2. Bart Melief (auditie 5)
Innemende noorderling die met veel gemak zijn op het eerste gehoor nogal vrijblijvende verhalen opdist. Stand-up dus, al ging Melief er ook bij zitten, speelde hij – al net zo vrijblijvend – gitaar en voorzag hij zijn optreden door de lijntjes voorbeeldig aan elkaar te knopen van een mooi extra laagje. Leuk voor een keer, dat absoluut, maar wat Tjan betreft net niet genoeg beklijvend om tot de kanshebbers voor een finaleplek te kunnen worden gerekend.

3. Maud Vanhauwaert (auditie 3)
Haar openingsgedichten vallen tussen wal en schip, maar dat had de Antwerpse dichteres wel zien aankomen. Heel geraffineerd creëert ze op deze manier eigenhandig de aanleiding voor een op bezwerende, zelfverzekerde toon gehouden spreekbeurt over poëzie. Boeiend, meesttijds, en boordevol verzorgd en bloemrijk taalgebruik. Maar zelfs deze auditie van twintig minuten is voor het publiek – de goede verstaanders daargelaten – merkbaar al aan de lange kant. Jammer, maar tegelijkertijd heel begrijpelijk, want het onderhoudende en ontegenzeggelijk inspirerende optreden had meer raakvlakken met een literaire lezing dan met cabaret.

4. Hilke Bierman (auditie 4)
Gezegend met een mooie stem en begeleid door de geroutineerde pianist Alberto Klein Goldewijk opent Hilke net iets te zelfverzekerd en overdonderend. Zo wekt ze verwachtingen die ze met de rest van haar auditie niet weet waar te maken. Een vleugje Kaandorp, een snufje Van Dongen, een toefje Bloemen, maar te weinig Bierman. Haar presentatie is weliswaar professioneel, maar het wel en wee van de moderne vrouw is niet helemaal Tjan’s ding, althans, niet op een podium.

5. Carlo Kip (auditie 1)
De auditie begint met het nostalgische liedje ‘Ik hou van Holland’, het optreden doet op zijn best denken aan het cabaret uit dezelfde tijd. Net wat te Snip-en-Snapperig en dus ook net iets teveel over de top, al zou dat – mocht Kip doorgaan, en dat ligt wat Tjan betreft allesbehalve in de lijn der verwachting – in de Leidse Schouwburg best eens kunnen werken. Het grootste bezwaar is misschien wel dat de grappen zowel kwali- als kwantitatief tekortschieten, om over het typetje van de Marokkaanse, waarmee deze 24-jarige auditant de plank met veel bravoure finaal misslaat, maar helemaal te zwijgen.

Bekijk hier het verslag van de eerste auditieronde (12 januari).
Bekijk hier het verslag van de tweede auditieronde (19 januari).