Voor de volledigheid, en een klein beetje bij wijze van mosterd na de maaltijd, nog één keer het Songfestival. Eerder deze week passeerden via Twitter en op deze weblog de 36 inzendingen van de twee halve finales de revue (hier en hier). De zes resterende inzendingen, van gastland Azerbeidzjan en de vijf ‘A-landen’, had u nog van Tjan tegoed. Maar… hij spijbelde gisteravond. Mooi weer, Indianen uitgeroeid, een housewarming, en dus geen tweetje per liedje tijdens de finale. Om het dossier #ESF af te kunnen sluiten nu alsnog zes korte recensies, die als u niet beter wist, best voor tweets zouden kunnen doorgaan. Daaronder een filmpje van het optreden van de Kate Bush op krachtstroom van het euforische Zweden, die het songfestival gisteren afgetekend wist te winnen. Volgend jaar dus nieuwe ronde, nieuwe kansen voor Nederland in Göteborg. Zullen we een eskimo sturen?
GROOT-BRITTANNIE: De meningen zullen verdeeld zijn, maar ik vind dit een prima song. Mijn eerste acht dit jaar. (8) #esf #songfestival
FRANKRIJK: Dit geraffineerde en opzwepende liedje klinkt simpeler dan het is. Fijne productie ook. (8-) #esf #songfestival
ITALIE: Een gepolijste Amy Winehouse. Of Caro Emerald, maar dan wel leuk. Leuk dus, maar dat zei ik al. (7,5) #esf #songfestival
AZERBEIDZJAN: Stop! Van Sam Brown, bedoel ik. Beter goed gejat, etc. Er is weinig Azerbeidzjans aan, en da’s een pre! (7) #esf #songfestival
SPANJE: Vocaal spierballenvertoon in een aardige powerballad, met uiteraard ‘corazon’ én een modulatie erin. (7,5) #esf #songfestival
DUITSLAND: Slecht uitgewerkt kladje uit de prullenbak van Jamie Cullum. Wezenloze blik doet denken aan Kane. (7-) #esf #songfestival
