De geschiedenis van het Haagsche Schouw gaat terug tot in de zestiende eeuw, toen er op deze plek een veerhuis stond met deze naam. In de achttiende eeuw wordt het gebouw voor het eerst verpacht als herberg. Het trapgevelpand dat u op bovenstaande foto's ziet dateert pas uit 1928 – de neo-renaissancistische trekjes doen evenwel vermoeden dat het veel ouder is. In de jaren vijftig werd het pand wit geschilderd, met rood-witte luiken en okergele kozijnen.
Inmiddels is het gevelpandje eigendom van de horecafamilie Van der Valk. Aan beide zijden wordt het geflankeerd door de nieuwbouw van enerzijds het fantasieloze motel, en anderzijds het nogal fors uitgevallen restaurant.
Het klinkt misschien gek, maar als Tjan tegenwoordig langs dit Leidse hotel-restaurant rijdt, heeft hij steeds het idee dat er bij de meest recente verbouwing iets mis is gegaan met het schilderwerk. Als de Van der Valkjes aan het klussen slaan gaat er natuurlijk wel vaker iets mis, dus uitsluiten kan hij het allerminst. Zou het kunnen zijn dat de kwastende klussers een kleurenfoto op een zwart-witprinter hebben uitgedraaid, en toen naar aanleiding van die print de kozijnen en de luiken in de lak hebben gezet? Want geef toe: het afgezien van de rode dakpannen zwart-witte pand ziet er toch best een beetje eigenaardig uit…
...en wat vond Tjan ervan? 
Bovendien hebben ze het scheefgeschilderd.
ik heb daar heel wat uurtjes in de keuken rondgelopen, leuke nostalgie
Pfff, die zwart-witte luiken maken de mislukking compleet. Net als het eten bij deze firma is het misplaatst, raar en “nét niet” zoals je hoopte dat het zou worden. Jammer. Maar ach, wie weet wat er over 100 of 200 jaar met het mooie huisje gebeurt? Wie weet breekt iemand het motel dan wel weer af. Laten we het hopen…