Sinds gisteren heeft Huize Tjan een nieuw dakraam. Eentje die je met een afstandsbediening open en dicht kan doen, die als het gaat regenen vanzelf sluit, en die voorzien is van een eveneens op afstand bedienbaar rolluik. Schreeuwend duur, maar wel een aanwinst. En een beetje een gadget, dat natuurlijk ook.
Tot gisteren zat er op dezelfde plek tegen de nok ook wel een dakraam, maar als Tjan of partner die ’s avonds open wilden zetten, moest er een ladder aan te pas komen om naar het vide-vlierinkje te klauteren (zie boven). Als Buienradar aangaf dat er kans op regen was, bleef het venster sowieso dicht: want (a) word je, als je slaapt, wakker als het begint te regenen? en (b) heb je dan zin om met je slaapdronken hoofd de ladder weer te bestijgen? Welnu, Tjan niet. En dan was ook het verduisterende rolgordijn al een jaar of wat kaduuk, zodat deze voor het gemak dus maar de hele zomer naar beneden bleef.
Gisterochtend om kwart over werd er volgens afspraak aangebeld door de mannen van Verhoef Dakramen, <free publicity>met wie Tjan en partner in het verleden al uitermate goede ervaringen hadden opgedaan</free publicity>. In no-time was het hi-tech venster met al z’n snufjes geplaatst. Helaas bleek het rolluik even later wat aanloopproblemen te vertonen, maar nadat een van de Verhoefjes ’s middags opnieuw langs was geweest en het dak op was geklauterd, functioneerde alles naar behoren. En de donderdagavond dat Tjan dit blogje schrijft, hoopt hij een klein beetje dat het gaat regenen, zodat hij zeker weet dat ook de regensensor het doet…
...en wat vond Tjan ervan? 
Toe maar, een draaiend Windows-systeem mét regensensor!
En? Hoe is het avontuur afgelopen?